Σλόγκαν που ταξιδεύουν και συμπλέουν με τη νεοφιλελευθεροποίηση της πόλης

Τα τελευταία χρόνια εντείνεται η χρήση εφετζίδικων σλόγκαν τόσο από τις διοικήσεις των πόλεων όσο και από ποικίλους φορείς που διεκδικούν ένα ρόλο στη διαχείριση και στο σχεδιασμό τους. Έτσι, πέραν των τοπικών αρχών, τον αναπτυξιακό λόγο για τις πόλεις συμπληρώνουν επιχειρηματικά επιμελητήρια, διεθνείς οργανισμοί, πολυεθνικές εταιρείες, αλλά και ποικίλοι κοινωνικοί φορείς και οργανώσεις, με την πόλη να γίνεται αποδέκτης ενός πλήθους επιθετικών προσδιορισμών, όπως βιώσιμη (sustainable), δημιουργική (creative), έξυπνη (smart) ή ανθεκτική (resilient). Σε αυτό το κείμενο προσπαθούμε να σκιαγραφήσουμε τον τρόπο με τον οποίο τα παραπάνω σλόγκαν διαπλέκονται στις αστικές πολιτικές, ενισχύοντας την επιχειρηματοποίηση των πόλεων και τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Εστιάζουμε στην τελευταία τους έκδοση, την ανθεκτικότητα, η οποία επιχειρεί να παίξει το ρόλο της έννοιας-ομπρέλας, διασυνδέοντας τα υπόλοιπα. Η σύνδεση ανταγωνισμού και επιχειρηματοποίησης των πόλεων μπορεί να γίνει κατανοητή έχοντας κατά νου τον κόπο και την επιμονή των περισσότερων τοπικών αρχών να εντάξουν τις πόλεις στις διάφορες λίστες έξυπνων, δημιουργικών ή ανθεκτικών πόλεων. Κατά αυτό τον τρόπο θαρρούν πως θα αποκτήσουν τη δημοσιότητα που θα τους εξασφαλίσει την προσέλκυση νέων ή περισσότερων επενδύσεων ώστε να αυξήσουν την οικονομική τους κερδοφορία ή να μειώσουν το δημοτικό τους χρέος.